บุตร
(เปลี่ยนทางจาก พระบุตร)
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต पुत्र (ปุตฺร)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | บุด | [เสียงสมาส] บุด-ตฺระ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bùt | bùt-dtrà- |
ราชบัณฑิตยสภา | but | but-tra- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /but̚˨˩/(สัมผัส) | /but̚˨˩.tra˨˩./ | |
คำพ้องเสียง | บุด บุษย์ |
คำนาม[แก้ไข]
บุตร
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/ut̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- อุปสรรคภาษาไทย
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นทางการ
- ภาษาไทย:กฎหมาย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง