บุตร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก พระบุตร)
ดูเพิ่ม: บัตร, บัตร์, และ บุตรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต पुत्र (ปุตฺร)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์บุด[เสียงสมาส]
บุด-ตฺระ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbùtbùt-dtrà-
ราชบัณฑิตยสภาbutbut-tra-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/but̚˨˩/(สัมผัส)/but̚˨˩.tra˨˩./
คำพ้องเสียงบุด
บุษย์

คำนาม[แก้ไข]

บุตร

  1. (ทางการ, กฎหมาย) ลูก (ชายหรือหญิง)
  2. (ร้อยกรอง) ลูกชาย