บัลลังก์
(เปลี่ยนทางจาก พระราชบัลลังก์)
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี ปลฺลงฺก (“บัลลังก์, แท่นนั่งขัดสมาธิ”); เทียบภาษาสันสกฤต पल्यङ्क (ปลฺยงฺก)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | บัน-ลัง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ban-lang |
ราชบัณฑิตยสภา | ban-lang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ban˧.laŋ˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
บัลลังก์ (คำลักษณนาม บัลลังก์)
- พระแท่นที่ประทับของพระมหากษัตริย์ภายใต้พระมหาเศวตฉัตร เรียกว่า พระแท่นราชบัลลังก์
- ที่นั่งผู้พิพากษาเมื่อพิจารณาคดีในศาล
- ส่วนของสถูปเจดีย์แบบลังกา มีรูปเป็นแท่นอยู่เหนือองค์ระฆัง
คำกริยา[แก้ไข]
บัลลังก์
- นั่งขัดสมาธิ เรียกว่า นั่งคู้บัลลังก์