บัลลังก์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก พระราชบัลลังก์)

ภาษาไทย[แก้ไข]

บัลลังก์ (1)

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี ปลฺลงฺก (บัลลังก์, แท่นนั่งขัดสมาธิ); เทียบภาษาสันสกฤต पल्यङ्क (ปลฺยงฺก)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์บัน-ลัง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงban-lang
ราชบัณฑิตยสภาban-lang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ban˧.laŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

บัลลังก์ (คำลักษณนาม บัลลังก์)

  1. พระแท่นที่ประทับของพระมหากษัตริย์ภายใต้พระมหาเศวตฉัตร เรียกว่า พระแท่นราชบัลลังก์
  2. ที่นั่งผู้พิพากษาเมื่อพิจารณาคดีในศาล
  3. ส่วนของสถูปเจดีย์แบบลังกา มีรูปเป็นแท่นอยู่เหนือองค์ระฆัง

คำกริยา[แก้ไข]

บัลลังก์

  1. นั่งขัดสมาธิ เรียกว่า นั่งคู้บัลลังก์