พรุก
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟm̩.rukᴰ， ，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง pyug/cug， ภาษาจ้วง byug/cog
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | พฺรุก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | prúk |
| ราชบัณฑิตยสภา | phruk | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰruk̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
พรุก