พฤกษ์
ดูเพิ่ม: พฤกษ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वृक्ष (วฺฤกฺษ); เทียบภาษาบาลี รุกฺข
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | พฺรึก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | prʉ́k |
| ราชบัณฑิตยสภา | phruek | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰrɯk̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
พฤกษ์
- (ภาษาหนังสือ) ต้นไม้
- จามจุรี (พืช)