ข้ามไปเนื้อหา

พอ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: พ.อ., พี-อู, พู-อี, พ่อ, และ พ้อ

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]
  • (เลิกใช้) ภอ

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน พอ, ลาว ພໍ (พํ), คำเมือง ᨻᩬᩴ (พอํ), เขิน ᨻᩳ (พอ), ไทลื้อ ᦗᦸ (พอ̂), ไทดำ ꪝꪷ (ป̱ํ), ไทใหญ่ ပေႃး (ป๊อ̂), ไทใต้คง ᥙᥨᥝᥰ (โป๊ว), อาหม 𑜆𑜦𑜡 (ปอ̂)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์พอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpɔɔ
ราชบัณฑิตยสภาpho
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɔː˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง
ไฟล์เสียง

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

พอ (คำอาการนาม ความพอ)

  1. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ
    ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ
  2. เหมาะ, เพียงทำได้, ควร
  3. ถูก, ชอบ
    พอใจ
    พอตา
    พอหู
  4. อาจ ... ได้
    ตาพอดู
    หูพอฟัง

คำสันธาน

[แก้ไข]

พอ

  1. เมื่อ, ครั้นเมื่อ, เพิ่ง
    พอฉันมา เขาก็ไป

อ้างอิง

[แก้ไข]