ภ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
|
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พอ | พอ-สำ-เพา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pɔɔ | pɔɔ-sǎm-pao |
ราชบัณฑิตยสภา | pho | pho-sam-phao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰɔː˧/(สัมผัส) | /pʰɔː˧.sam˩˩˦.pʰaw˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | |||
ไฟล์เสียง |
- (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pʰ-/
- (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /-p̚/
ตัวอักษร[แก้ไข]
ภ
- พยัญชนะตัวที่ 32 เรียกว่า ภ สำเภา เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ปรารภ ลาภ
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pá |
ราชบัณฑิตยสภา | pha | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰaʔ˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ภ