ภิกขุ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ภิกฺขุ

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี ภิกฺขุ (ผู้ขอ); เทียบภาษาสันสกฤต भिक्षु (ภิกฺษุ, ผู้ขอ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พิก-ขุ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpík-kù
ราชบัณฑิตยสภาphik-khu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰik̚˦˥.kʰuʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ภิกขุ

  1. (ศาสนาพุทธ) ภิกษุ

คำพ้องความ[แก้ไข]

ดูที่ อรรถาภิธาน:ภิกษุ

ภาษาบาลี[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ภิกขุ ช.

  1. รูปอักษรไทยแบบพยางค์ของ ภิกฺขุ