ภิกขุ

ภาษาไทย[แก้ไข]

จากภาษาบาลี ภิกฺขุ (“ผู้ขอ”); เทียบภาษาสันสกฤต भिक्षु (ภิกฺษุ, “ผู้ขอ”)

การแบ่งพยางค์		พิก-ขุ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pík-kù
	ราชบัณฑิตยสภา	phik-khu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pʰik̚˦˥.kʰuʔ˨˩/^(ส)

ภิกขุ