มะม่วง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
กร่อนมาจาก หมากม่วง; ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง mak muengh (หมากม่วง), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mak muengh (หมากม่วง)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | มะ-ม่วง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | má-mûuang |
| ราชบัณฑิตยสภา | ma-muang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ma˦˥.mua̯ŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
มะม่วง
- ชื่อไม้ต้นในสกุล Mangifera วงศ์ Anacardiaceae มีหลายชนิดและหลายพันธุ์ เช่น อกร่อง พิมเสน ซึ่งเป็นชนิด M. indica L., กะล่อน ขี้ไต้หรือมะม่วงป่า เป็นชนิด M. caloneura Kurz ใบอ่อนและผลใช้เป็นอาหาร
- ดูที่ ฝีมะม่วง
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ชื่อไม้ต้นในสกุล Mangifera วงศ์ Anacardiaceae