ลิ่วล้อ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 嘍囉 (liu5 lo5, “ผู้ใต้บังคับบัญชา”)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ลิ่ว-ล้อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lîu-lɔ́ɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | lio-lo | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /liw˥˩.lɔː˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ลิ่วล้อ (คำลักษณนาม คน)