วอ
ดูเพิ่ม: ว้อ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
อาจมาจากภาษามอญ ဝဝ် (วว์); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ວໍ (วํ), ภาษาเขิน ᩅᩳ (วอ), ภาษาไทใหญ่ ဝေႃး (ว๊อ̂), ภาษาเขมร វ (ว), ภาษาพม่า ဝေါ (เวา)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | วอ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wɔɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | wo | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wɔː˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำนาม[แก้ไข]
วอ
- ยานที่มีลักษณะเป็นรูปเรือนหลังคาทรงจั่ว สำหรับเจ้านายหรือข้าราชการฝ่ายในนั่งมีคานรับอยู่ข้างใต้คู่หนึ่ง ใช้คนหาม
- เรียกรถยนต์ที่มีวอสำหรับเชิญศพตั้งบนกระบะรถว่า รถวอ