สกุณ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สกุณี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี สกุณ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สะ-กุน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsà-gun
ราชบัณฑิตยสภาsa-kun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sa˨˩.kun˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

คำนาม[แก้ไข]

สกุณ

  1. (ร้อยกรอง) นก

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

สกุณ ช.

  1. นก
  2. นกตัวผู้

การผันรูป[แก้ไข]

คำพ้องความ[แก้ไข]

ดูที่ อรรถาภิธาน:สกุณ

ดูเพิ่ม[แก้ไข]