ข้ามไปเนื้อหา

สกุณ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สกุณี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากบาลี สกุณ

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สะ-กุน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsà-gun
ราชบัณฑิตยสภาsa-kun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sa˨˩.kun˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

คำนาม

[แก้ไข]

สกุณ

  1. (ร้อยกรอง) นก

ภาษาบาลี

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

สกุณ ช.

  1. นก
  2. นกตัวผู้

การผันรูป

[แก้ไข]

คำพ้องความ

[แก้ไข]
ดูที่ อรรถาภิธาน:สกุณ

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]