สตฺต

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ส.ต.ต., สตฺติ, และ สัตต์

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาสันสกฤต सप्तन् (สปฺตนฺ), จากภาษาอินโด-อารยันดั้งเดิม *saptá, จากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *saptá, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *septḿ̥.

จำนวนเชิงการนับภาษาบาลี
 <  6 7 8  > 
    เชิงการนับ : สตฺต
    เชิงอันดับที่ : สตฺตม

เลข[แก้ไข]

สตฺต

  1. เจ็ด

การผันรูป[แก้ไข]

ไม่จำเป็นต้องผันรูปก็ได้

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาสันสกฤต सत्त्व (สตฺตฺว); สญฺชฺ +‎

คำนาม[แก้ไข]

สตฺต ช.

  1. สัตว์
การผันรูป[แก้ไข]