สภา
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सभा (สภา) หรือภาษาบาลี สภา
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สะ-พา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-paa |
ราชบัณฑิตยสภา | sa-pha | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.pʰaː˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
สภา
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:labels บรรทัดที่ 248: `data` must now be an object containing the params
รากศัพท์[แก้ไข]
สนฺต + ภา + กฺวิ หรือ สํ + ภาสฺ + กฺวิ หรือ สห + ภา + กฺวิ หรือ ส + ภา + กฺวิ; จากภาษาสันสกฤต सभा (สภา)
คำนาม[แก้ไข]
สภา ญ.
- โรงเป็นที่กล่าวกัน, โรงเป็นที่ประชุมกล่าว
- ภูมิที่ประชุม, ที่ประชุม, ที่ชุมนุม, ที่ชุมนุมกัน
- การชุมนุมกัน, การเจรจากัน
การผันรูป[แก้ไข]
ตารางการผันรูปของ "สภา" (เพศหญิง)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยโบราณ
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- คำย่อภาษาไทย
- ภาษาไทย:รัฐบาลและการปกครอง
- คำประสมภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาบาลีที่เติมปัจจัย กฺวิ
- ศัพท์ภาษาบาลีที่เติมอุปสรรค สํ
- ศัพท์ภาษาบาลีที่เติมอุปสรรค สห
- ศัพท์ภาษาบาลีที่เติมอุปสรรค ส
- ศัพท์ภาษาบาลีที่สืบทอดจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย