สมอ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สมอ.

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สะ-หฺมอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsà-mɔ̌ɔ
ราชบัณฑิตยสภาsa-mo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sa˨˩.mɔː˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ថ្ម (ถฺม), ภาษาลาว ສະມໍ (สะมํ); เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ ตะม่อ / ตอม่อ

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

สมอ

  1. (ร้อยกรอง) หิน
  2. ของหนักที่ล่ามโซ่หรือเชือกอยู่กับเรือ เวลาจอดเรือใช้ทอดลงไปในน้ำให้เกาะพื้นเพื่อไม่ให้เรือเคลื่อนไปที่อื่น

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ស្រម៉ (สฺรม̎), សម៉ (สม̎)

คำนาม[แก้ไข]

สมอ

  1. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Terminalia วงศ์ Combretaceae ใช้ทำยาได้ เช่น สมอไทย (T. chebula Retz.), สมอพิเภก [T. bellirica (Gaertn.) Roxb.], สมอดีงู [T. citrina (Gaertn.) Roxb.ex Fleming]

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

สมอ

  1. ลูกฝ้าย