สะดุด
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วง ndwt(ดึด - เดินหรือวิ่ง เท้าโดนหินหรือสิ่งขวางทาง)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สะ-ดุด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-dùt |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-dut | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.dut̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
สะดุด (คำอาการนาม การสะดุด)
- อาการที่เดินหรือวิ่ง ปลายเท้าไปกระทบสิ่งที่ขวางหน้า ทำให้ก้าวผิดจังหวะ เซ ถลา หรือหกล้ม เป็นต้น
- เขาสะดุดก้อนหินล้มลง
- เด็กวิ่งไปสะดุดตอไม้
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
สะดุด
- ไม่ราบเรียบ
- เรียงความสำนวนนี้อ่านสะดุด ๆ
- ตะกุกตะกัก
- เด็กคนนี้ยังอ่านหนังสือสะดุดมาก
- ไม่สม่ำเสมอ
- เครื่องจักรเดินสะดุด ๆ