สามานย์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สามานย

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सामान्य (สามานฺย)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สา-มาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎa-maan
ราชบัณฑิตยสภาsa-man
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saː˩˩˦.maːn˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

สามานย์ (คำอาการนาม ความสามานย์)

  1. ปรกติ, ธรรมดา
  2. (ภาษาปาก) เลวทรามต่ำช้า
    ลูกสามานย์ทำร้ายพ่อแม่
    ชั่วช้าสามานย์