สำเพ็ง

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) สามเพ็ง

รากศัพท์

ไม่ทราบแน่ชัด ซึ่งมีข้อสันนิษฐานหลายประการว่า:

• แผลงมาจาก สามแพร่ง
• แผลงมาจาก สามแผ่น ซึ่ง "แผ่น" ย่อมาจาก แผ่นดิน
• แผลงมาจาก ลำเพ็ง
• แผลงมาจาก สามปลื้ม ซึ่งเป็นชื่อวัดในบริเวณนั้น
• จากภาษาแต้จิ๋ว 三平 (sam1 pêng5, “ศานติทั้งสาม”) ซึ่งอาจจะเป็นเพียงการทับศัพท์
• จากภาษามอญ [Term?] (“เจ้าขุนมูลนาย”)
• จากภาษาเขมร សម្ពលី (สมฺพลี, “แม่สื่อ, แม่เล้า”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สำ-เพ็ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǎm-peng
	ราชบัณฑิตยสภา	sam-pheng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sam˩˩˦.pʰeŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม

สำเพ็ง

1. (ดูหมิ่น, ล่วงเกิน) หญิงโสเภณี (ใช้เป็นคำด่า)

คำพ้องความ

ดูที่ อรรถาภิธาน:โสเภณี

คำวิสามานยนาม

สำเพ็ง

1. (โบราณ) ย่านหญิงโสเภณีในสมัยอยุธยา
2. ย่านหญิงโสเภณีในกรุงเทพมหานคร, ปัจจุบันได้ชื่อว่าเป็นย่านการค้าที่มีของขายทุกอย่าง