สือ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *sɯːᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 書 (MC syo); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສື (สื), ภาษาจ้วง saw หรือ sw
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สือ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sʉ̌ʉ |
| ราชบัณฑิตยสภา | sue | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɯː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
สือ
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วง/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɯː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้