สือ
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *sɯːᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 書 (MC syo); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສື (สื), ภาษาจ้วง saw หรือ sw
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | สือ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sʉ̌ʉ |
ราชบัณฑิตยสภา | sue | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɯː˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม
[แก้ไข]สือ