หัน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) หนน
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | หัน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hǎn |
ราชบัณฑิตยสภา | han | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /han˩˩˦/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
หัน (คำอาการนาม การหัน)
- ผันร่างไปทางใดทางหนึ่ง
- หันซ้าย(ผันร่างไปทางซ้าย)
- หันขวา(ผันร่างไปทางขวา)
- ผินไปทางใดทางหนึ่ง
- นิยมสร้างโบสถ์หันหน้าไปทางทิศตะวันออก
- หมุน
- หันหน้ามาทางนี้
- หมูหัน
- เปลี่ยนใจ
- หันไปเข้ากับศัตรู
- (โบราณ) ลงพยัญชนะสองตัวให้เป็นตัวสะกดของสระอะ, ปัจจุบันเหลือใช้เพียง ร หัน
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /han˨˦/
คำกริยา[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/an
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยโบราณ
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำอกรรมกริยาภาษาคำเมือง
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง