หัน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์หัน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงhǎn
ราชบัณฑิตยสภาhan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/han˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

หัน (คำอาการนาม การหัน)

  1. ผันร่างไปทางใดทางหนึ่ง
    หันซ้าย
    (ผันร่างไปทางซ้าย)
    หันขวา
    (ผันร่างไปทางขวา)
  2. ผินไปทางใดทางหนึ่ง
    นิยมสร้างโบสถ์หันหน้าไปทางทิศตะวันออก
  3. หมุน
    หันหน้ามาทางนี้
    หมูหัน
  4. เปลี่ยนใจ
    หันไปเข้ากับศัตรู
  5. (โบราณ) ลงพยัญชนะสองตัวให้เป็นตัวสะกดของสระอะ, ปัจจุบันเหลือใช้เพียง ร หัน

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

หัน (คำอาการนาม ก๋ารหัน หรือ ก๋านหัน)

  1. (อกรรม, สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩉᩢ᩠ᨶ (หัน)