เกาลิน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ kaolin, จากภาษาฝรั่งเศส kaolin, จากภาษาจีน 高嶺/高岭 (Gāolǐng) เป็นชื่อภูเขาและหมู่บ้าน ในเมืองจิ่งเต๋อเจิ้น มณฑลเจียงซี ประเทศจีน ซึ่งเป็นแหล่งที่มาของดิน
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เกา-ลิน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gao-lin |
ราชบัณฑิตยสภา | kao-lin | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaw˧.lin˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เกาลิน