เกี๊ยว
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาฮกเกี้ยน 餃 (kiáu)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เกี๊ยว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gíao |
ราชบัณฑิตยสภา | kiao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kia̯w˦˥/ |
คำนาม[แก้ไข]
เกี๊ยว
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
เกี๊ยว (คำอาการนาม ก๋ารเกี๊ยว หรือ ก๋านเกี๊ยว)
- เคี้ยว
- เกี๊ยวเข้า
- เคี้ยวอาหาร
อ้างอิง[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาฮกเกี้ยน
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ◌๊
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาจีน
- ภาษาไทย:อาหาร
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียง IPA
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้