เก้กัง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เป็นไปได้ว่ายืมมาจากภาษาถิ่นภาษาใดภาษาหนึ่งของภาษาจีน 尷尬 (gāngà) โดยสลับคำหน้าหลัง ความหมายเหมือนไทย

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เก้-กัง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgêe-gang
ราชบัณฑิตยสภาke-kang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/keː˥˩.kaŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

เก้กัง (คำอาการนาม ความเก้กัง)

  1. ขวาง ๆ รี ๆ, กีดเกะกะ, (ใช้แก่กริยายืนและเดิน)