เก๋าเจี๊ยะ

ภาษาไทย[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 狗 (gao2, “หมา”) + 食 (ziah8, “กิน”)^[1]

การแบ่งพยางค์		เก๋า-เจี๊ยะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gǎo-jía
	ราชบัณฑิตยสภา	kao-chia
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kaw˩˩˦.t͡ɕia̯ʔ˦˥/^{(สัมผัส)}

เก๋าเจี๊ยะ

(ภาษาปาก) เงิน สินบน
เจ้าของร้านจ่ายเก๋าเจี๊ยะให้เจ้าหน้าที่แล้ว ลูกค้าจึงจอดรถในที่ห้ามจอดหน้าร้านได้