เขื่อง

ภาษาไทย[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.qɤːŋᴮ (“แม่ไก่สาว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຂື່ອງ (เขื่อง), ภาษาจ้วง hangh (ฮ่าง), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kwengq (เขื่อง, “แม่ไก่สาวที่ยังไม่ออกไข่”)

การแบ่งพยางค์		เขื่อง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kʉ̀ʉang
	ราชบัณฑิตยสภา	khueang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰɯa̯ŋ˨˩/^{(สัมผัส)}

เขื่อง

เขื่อง (คำอาการนาม ความเขื่อง)

เขื่อง