เคียง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄຽງ (คย̂ง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เคียง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kiiang
	ราชบัณฑิตยสภา	khiang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰia̯ŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์

เคียง (คำอาการนาม ความเคียง)

1. ชิดกันโดยเรียงข้าง

   เดินเคียง

   นั่งเคียง

คำคุณศัพท์

เคียง (คำอาการนาม ความเคียง)

1. ใกล้กัน

   บ้านใกล้เรือนเคียง