ข้ามไปเนื้อหา

เคียว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เคี่ยว และ เคี้ยว

ภาษาไทย

[แก้ไข]
เคียว (เครื่องมือ)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เคียว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkiao
ราชบัณฑิตยสภาkhiao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰia̯w˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨤ᩠ᨿᩅ (ฅ‍ยว), ลาว ຄຽວ (ค‍ยว), ກ່ຽວ (ก่‍ยว), ไทใต้คง ᥑᥥᥝᥰ (เฃ๊ว), ไทดำ ꪀꪸ꪿ꪫ (กย่̂ว)

คำนาม

[แก้ไข]

เคียว

  1. เครื่องมือเกี่ยวข้าวและหญ้าเป็นต้น ทำด้วยเหล็ก รูปโค้ง มีคม

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

เคียว (คำอาการนาม การเคียว)

  1. รีบไป, รีบมา, เครียว หรือ เขียว ก็ใช้

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

เคียว (คำอาการนาม ก๋ารเคียว หรือ ก๋านเคียว)

  1. รังแก, เย้า, กวน