เคียว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เคี่ยว และ เคี้ยว

ภาษาไทย[แก้ไข]

เคียว (เครื่องมือ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เคียว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkiao
ราชบัณฑิตยสภาkhiao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰia̯w˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨤ᩠ᨿᩅ (ฅยว), ภาษาลาว ຄຽວ (คย̂ว), ກ່ຽວ (ก่ย̂ว), ภาษาไทใต้คง ᥑᥥᥝᥰ (เฃ๊ว), ภาษาไทดำ ꪀꪸ꪿ꪫ (กย่̂ว)

คำนาม[แก้ไข]

เคียว

  1. เครื่องมือเกี่ยวข้าวและหญ้าเป็นต้น ทำด้วยเหล็ก รูปโค้ง มีคม

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เคียว (คำอาการนาม การเคียว)

  1. รีบไป, รีบมา, เครียว หรือ เขียว ก็ใช้

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เคียว (คำอาการนาม ก๋ารเคียว หรือ ก๋านเคียว)

  1. รังแก, เย้า, กวน