เคียว

ภาษาไทย

เคียว (เครื่องมือ)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เคียว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kiao
	ราชบัณฑิตยสภา	khiao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰia̯w˧/

รากศัพท์ 1

คำนาม

เคียว

1. เครื่องมือเกี่ยวข้าวและหญ้าเป็นต้น ทำด้วยเหล็ก รูปโค้ง มีคม

รากศัพท์ 2

คำกริยา

เคียว (คำอาการนาม การเคียว)

1. รีบไป, รีบมา, เครียว หรือ เขียว ก็ใช้

ภาษาคำเมือง

คำกริยา

เคียว (คำอาการนาม ก๋ารเคียว หรือ ก๋านเคียว)

1. รังแก, เย้า, กวน