เซ้ง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (สะกดผิด) เซ็ง
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 承 (sêng5, “สืบทอด, รับช่วง”)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เซ็้ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | séng |
| ราชบัณฑิตยสภา | seng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /seŋ˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
เซ้ง (คำอาการนาม การเซ้ง)
- (ภาษาปาก) โอนสิทธิหรือกิจการไปให้อีกคนหนึ่งโดยได้ค่าตอบแทน, รับโอนสิทธิหรือกิจการจากอีกคนหนึ่งโดยต้องเสียค่าตอบแทนเรียกว่า รับเซ้ง