ข้ามไปเนื้อหา

เถาวัลย์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

เถา + วัลย์

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เถา-วัน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtǎo-wan
ราชบัณฑิตยสภาthao-wan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰaw˩˩˦.wan˧/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

เถาวัลย์

  1. พรรณไม้ที่เป็นเถา, พรรณไม้เลื้อย
    คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:เถาวัลย์

ลูกคำ

[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]