เท้า
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) เท้าว
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເທົ້າ (เท็้า), ภาษาคำเมือง ᨴᩮᩢ᩶ᩤ (เทั้า), ภาษาเขิน ᨴᩮᩢ᩶ᩤ (เทั้า), ภาษาไทลื้อ ᦑᧁᧉ (เท้า), ภาษาไทใหญ่ တဝ်ႉ (ต๎ว), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง taeux
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ท้าว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | táao |
| ราชบัณฑิตยสภา | thao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰaːw˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ท้าว | |
คำนาม[แก้ไข]
เท้า
- (สุภาพ) ตีน, อวัยวะส่วนล่างสุดของร่างกาย มีลักษณะเป็นแผ่นบานออกจากขา มีนิ้วออกมา ใช้ในการค้ำร่างกายเวลายืน
- ขาโต๊ะหรือขาตู้
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
อวัยวะ
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:เท้า
คำกริยา[แก้ไข]
เท้า (คำอาการนาม การเท้า)