เท้า
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) เท้าว
รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເທົ້າ (เท็้า), ภาษาคำเมือง ᨴᩮᩢ᩶ᩤ (เทั้า), ภาษาเขิน ᨴᩮᩢ᩶ᩤ (เทั้า), ภาษาไทลื้อ ᦑᧁᧉ (เท้า), ภาษาไทใหญ่ တဝ်ႉ (ต๎ว), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง taeux
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ท้าว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | táao |
| ราชบัณฑิตยสภา | thao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰaːw˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ท้าว | |
คำนาม
[แก้ไข]
เท้า
- (สุภาพ) ตีน, อวัยวะส่วนล่างสุดของคนหรือสัตว์ นับตั้งแต่ใต้ข้อเท้าลงไป สำหรับยืนหรือเดินเป็นต้น
- คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:เท้า
- ขาโต๊ะหรือขาตู้
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]อวัยวะ
คำกริยา
[แก้ไข]เท้า (คำอาการนาม การเท้า)
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สุภาพ
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- ศัพท์ที่มีคำแปลเป็นภาษาทิเบต
- ศัพท์ที่มีคำแปลเป็นภาษาลาว
- ศัพท์ที่มีคำแปลเป็นภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ที่มีคำแปลเป็นภาษาเยอรมัน
- ศัพท์ที่มีคำแปลเป็นภาษาเลอเวือะตะวันออก
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้