เบี้ยว

ดูเพิ่ม: เบียว

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		เบี้ยว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bîao
	ราชบัณฑิตยสภา	biao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/bia̯w˥˩/^{(สัมผัส)}

เบี้ยว (คำอาการนาม ความเบี้ยว)

(1)

เบี้ยว (คำอาการนาม การเบี้ยว)

ไม่ทำตามที่รับปาก^[1]
เขาบอกว่าจะมา แล้วเบี้ยวไม่ยอมมา

เจ้าหนี้ถูกลูกหนี้เบี้ยวหนี้