เบี้ยว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เบียว

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เบี้ยว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbîao
ราชบัณฑิตยสภาbiao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bia̯w˥˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

เบี้ยว (คำอาการนาม ความเบี้ยว)

  1. มีรูปบิดเบ้ไปจากเดิม ซึ่งมักจะมีลักษณะค่อนข้างกลม

คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เบี้ยว (คำอาการนาม การเบี้ยว)

  1. ไม่ทำตามที่รับปาก[1]
    เขาบอกว่าจะมา แล้วเบี้ยวไม่ยอมมา

อ้างอิง[แก้ไข]

  1. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม ๑ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 102.