ข้ามไปเนื้อหา

เพิกเฉย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

เพิก +‎ เฉย

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
เพิก-เฉยเพิก-เฉิ็ย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpə̂ək-chə̌əipə̂ək-chə̌i
ราชบัณฑิตยสภาphoek-choeiphoek-choei
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɤːk̚˥˩.t͡ɕʰɤːj˩˩˦/(สัมผัส)/pʰɤːk̚˥˩.t͡ɕʰɤj˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

เพิกเฉย (คำอาการนาม การเพิกเฉย หรือ ความเพิกเฉย)

  1. ไม่เอาใจใส่, ละเลย, ไม่นำพา
    เพิกเฉยต่อหน้าที่