เมิน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เมนู, เม่น, และ เม้น

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เมิน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงməən
ราชบัณฑิตยสภาmoen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mɤːn˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงเมิล

คำกริยา[แก้ไข]

เมิน (คำอาการนาม การเมิน)

  1. เบือนหน้าหนี, ไม่ยอมดู, ไม่ยอมแล

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧃ (มืน), ภาษาไทใหญ่ မိုၼ်း (มึ๊น)

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

เมิน (คำอาการนาม กำเมิน หรือ ความเมิน)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨾᩮᩥ᩠ᨶ (เมิน)