เล็บ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.lepᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເລັບ (เลับ), ภาษาไทใหญ่ ၼဵပ်ႉ (เน๎ป), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜆𑜫 (ลิป์), ภาษาแสก หลี้บ ， ，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง lep， ภาษาจ้วง rip/gyaep
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เล็บ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lép |
| ราชบัณฑิตยสภา | lep | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lep̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
เล็บ