เหนี่ยว

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เหนี่ยว, ภาษาลาว ໜ່ຽວ (หน่ย̂ว), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᨶ᩠ᨿᩴ᩵ (หนยํ่), ภาษาไทใหญ่ ၼဵဝ်ႇ (เน่ว) หรือ ၼဵဝ်ႈ (เน้ว)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เหฺนี่ยว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nìao
	ราชบัณฑิตยสภา	niao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/nia̯w˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

เหนี่ยว (คำอาการนาม การเหนี่ยว)

1. รั้งไว้, ดึงไว้, ยึดไว้
2. ต่อย, ทำร้ายร่างกาย