เห็ด

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰrwetᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຫັດ ‎(เหัด), ภาษาไทใหญ่ ႁဵပ်း ‎(เห๊ป) หรือ ႁႅပ်း ‎(แห๊ป)

การออกเสียง

พยางค์	เห็ด
สัทอักษรสากล	/het̚˨˩/
คำพ้องเสียง แก้ไข	เห็จ

คำนาม

เห็ด

1. ส่วนของเชื้อราหมวดหนึ่งที่ออกเป็นดอก แบ่งเป็น 2 พวก พวกหนึ่งไม่มีพิษ กินได้ เช่น เห็ดโคน เห็ดฟาง อีกพวกหนึ่งมีพิษ บางชนิดกินแล้วถึงตาย เช่น เห็ดระโงกหิน