เอื้อง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เอื้อง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ʉ̂ʉang
	ราชบัณฑิตยสภา	ueang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔɯa̯ŋ˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເອື້ອງ (เอื้อง) , ภาษาคำเมือง ᩋᩮᩬᩥ᩶ᨦ (เออิ้ง)

คำนาม

เอื้อง

1. กล้วยไม้
2. (ภาษาปาก) เรียกหญิงสาวทางภาคพายัพ ว่า เอื้องเหนือ

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເອື້ອງ (เอื้อง), ภาษาคำเมือง ᩋᩮᩬᩥ᩶ᨦ (เออิ้ง), ภาษาไทใหญ่ ဢိူင်ႈ (เอิ้ง)

คำนาม

เอื้อง

1. หญ้าและใบไม้เป็นต้นที่สัตว์บางจำพวกเช่นวัวควายกินเข้าไปในกระเพาะที่หนึ่งแล้วสำรอกออกมาเคี้ยวอีกให้ละเอียด ในคำว่า บดเอื้อง หรือ เคี้ยวเอื้อง

คำกริยาวิเศษณ์

เอื้อง

1. โดยปริยายหมายความว่า ทำอะไรช้า ๆ