แกนนำ

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		แกน-นำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gɛɛn-nam
	ราชบัณฑิตยสภา	kaen-nam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kɛːn˧.nam˧/^{(สัมผัส)}

แกนนำ (คำลักษณนาม คน)

ผู้ที่เป็น หลัก หรือ หัวหน้า ของ กลุ่ม ชุมนุม เพื่อ เรียกร้องหรือประท้วงเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
กลุ่มผู้ชุมนุมที่เรียกร้องให้เพิ่มค่าแรงในครั้งนี้มีแกนนำอยู่สองสามคน
ผู้ที่เป็นหลักในการเจรจาเพื่อดำเนินการเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
พรรคที่ได้คะแนนเสียงข้างมากเป็นแกนนำในการจัดตั้งรัฐบาล

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 18.