แคลน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำวิเศษณ์ [แก้ไข]

แคลน

  1. ขัดสน, อัตคัด, มักใช้ประกอบคำอื่น
    ขาดแคลน
    ดูแคลน
    ดูหมิ่น เพราะเห็นเขาขัดสน
    ดูหมิ่นถิ่นแคลน
    ดูถูกว่ามีฐานะต่ำต้อย