แญ๊น
ภาษาแสก[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาจีนเก่า 銀 (OC *ŋrɯn), จากภาษาซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *ŋul ~ (d-)ŋur; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เงิน, ภาษาลาว ເງິນ (เงิน), ภาษาไทลื้อ ᦇᦹᧃ (งืน), ภาษาไทดำ ꪹꪉꪷꪙ (เงํน), ภาษาไทใหญ่ ငိုၼ်း (งึ๊น), ภาษาพ่าเก ငိုꩫ် (งึน์), ภาษาอาหม 𑜂𑜢𑜤𑜃𑜫 (งึน์), ภาษาปู้อี nganz, ภาษาจ้วง ngaenz
คำนาม[แก้ไข]
แญ๊น