แต๊ะอั๋ง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เป็นไปได้ว่า
- มาจากภาษาแต้จิ๋ว 搭 (dah4, “แนบ”) + 按 (ang3, “กด”)[1]
- แผลงมาจาก แตะ + อัง โดยเล่นคำให้เหมือน แต๊ะเอีย
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | แต๊ะ-อั๋ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtɛ́-ǎng |
ราชบัณฑิตยสภา | tae-ang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tɛʔ˦˥.ʔaŋ˩˩˦/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
แต๊ะอั๋ง (คำอาการนาม การแต๊ะอั๋ง)