แปร
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | แปฺร | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprɛɛ |
ราชบัณฑิตยสภา | prae | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /prɛː˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมรกลาง ប្រែ (ปฺแร)
คำกริยา[แก้ไข]
แปร (คำอาการนาม การแปร)
คำประสม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษาพม่า ပြည် (ปฺรญ์); ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 หรือก่อนหน้านั้น ตัวสะกด -ည် สามารถออกเสียงเป็น [i/e/ɛ/ɪ̃][1] พงศาวดารไทยจึงถอดอักษรเป็น "แปร"
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
แปร
อ้างอิง[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɛː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรกลาง
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรกลาง
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาพม่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษาพม่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาพม่า
- คำวิสามานยนามภาษาไทย