เกย

ดูเพิ่ม: เกย์ และ เกีย

ภาษาไทย[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		เกย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gəəi
	ราชบัณฑิตยสภา	koei
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kɤːj˧/^{(สัมผัส)}

เกย

ชื่อมาตราหรือแม่ ซึ่งเรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ย สะกด
เกยขนาดเล็กเคลื่อนย้ายไปได้ สำหรับเจ้านายใช้เป็นที่เสด็จขึ้นหรือลงพาหนะ
นอกชานหรือพื้นซึ่งสูงขึ้นที่เรียกว่า เนินปราสาทหรือ โคกปราสาท เพราะการก่อสร้างนิยมสร้างบนพื้นที่ถมสูงมีสภาพเป็นนอกชาน

เกย (คำอาการนาม การเกย)

แล่นหรือเสือกขึ้นไปค้างอยู่พาดอยู่, ถูกซัดหรือลากขึ้นไปติดอยู่ค้างอยู่
เรือเกยฝั่ง
พาดทับเฉพาะชายหรือริม
ปูเสื่อเกยกัน

เกย (คำอาการนาม กำเกย หรือ ความเกย)