แลกเปลี่ยน

ภาษาไทย

รากศัพท์

แลก +‎ เปลี่ยน

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แลก-เปฺลี่ยน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lɛ̂ɛk-bplìian
	ราชบัณฑิตยสภา	laek-plian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/lɛːk̚˥˩.plia̯n˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แลกเปลี่ยน (คำอาการนาม การแลกเปลี่ยน)

1. เอาของต่อของเป็นต้น แลกกัน

   แลกเปลี่ยนตำแหน่ง

   แลกเปลี่ยนวัฒนธรรม

คำนาม

แลกเปลี่ยน

1. (กฎหมาย) ชื่อสัญญาชนิดหนึ่งซึ่งคู่กรณีต่างโอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้กันและกัน