แล้ง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: แลง

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.leːŋꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແລ້ງ (แล้ง), ภาษาไทลื้อ ᦶᦟᧂᧉ (แล้ง), ภาษาไทดำ ꪵꪩ꫁ꪉ (แล้ง), ภาษาไทใหญ่ လႅင်ႉ (แล๎ง), ภาษาจ้วง rengx, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง lengx

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์แล้ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlɛ́ɛng
ราชบัณฑิตยสภาlaeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/lɛːŋ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

แล้ง

  1. หน้าน้ำแห้ง, ฤดูไม่มีฝน, ในคำว่า หน้าแล้ง ฤดูแล้ง

คำกริยา[แก้ไข]

แล้ง (คำอาการนาม การแล้ง)

  1. ไม่มี
    แล้งน้ำใจ
  2. มีน้อย
    แล้งน้ำ
    แล้งกวี
  3. (โบราณ) ทำให้แห้ง

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

แล้ง (คำอาการนาม ความแล้ง)

  1. ไม่มี, มีน้อย
    ฝนแล้ง

การใช้[แก้ไข]

บางทีใช้เข้าคู่กับคำ แห้ง เป็น แห้งแล้ง