ข้ามไปเนื้อหา

แหว่ง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
แหฺว็่ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwɛ̀ng
ราชบัณฑิตยสภาwaeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/wɛŋ˨˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

แหว่ง (คำอาการนาม ความแหว่ง)

  1. ไม่เต็มตามที่ควรมี
    ปากแหว่ง

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

แหว่ง (คำอาการนาม ความแหว่ง)

  1. ไม่เต็มตามที่ควรมี
    ตัดผมแหว่ง
    กินขนมแหว่งไปหน่อย