แอ่ง

ภาษาไทย

รากศัพท์

อาจร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใหญ่ ဢႅင်ႇ (แอ่ง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		แอ็่ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ɛ̀ng
	ราชบัณฑิตยสภา	aeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔɛŋ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

แอ่ง

1. ที่ซึ่งลาดลึกลงไปพอน้ำขังได้