โกน
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | โกน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | goon |
| ราชบัณฑิตยสภา | kon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koːn˧/ | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาเขมร កូន (กูน, “ลูก”) [โกน]
คำนาม[แก้ไข]
โกน
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
โกน (คำอาการนาม การโกน)
คำนาม[แก้ไข]
โกน
- (ศาสนาพุทธ) ชื่อวันที่พระสงฆ์ในเมืองไทยปลงผม ตรงกับวันขึ้น 14 ค่ำ หรือ แรม 14 ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็เป็นแรม 13 ค่ำ, คู่กับ วันพระ
- (ศาสนาพุทธ, ภาษาปาก) ชื่อวันก่อนวันพระวันหนึ่งได้แก่วันขึ้น 7 ค่ำ ขึ้น 14 ค่ำ แรม 7 ค่ำ และแรม 14 ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม 13 ค่ำ
คำพ้องความหมาย[แก้ไข]
- (1, 2) วันโกน
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
โกน
คำกริยา[แก้ไข]
โกน (อาการนาม การโกน)
