โกน

ดูเพิ่ม: โก่น, โก้น, และ โก๋น

ภาษาไทย[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		โกน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	goon
	ราชบัณฑิตยสภา	kon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/koːn˧/^{(สัมผัส)}

เทียบภาษาเขมรกลาง កោរ (โกร), កោ (โก, “โกน, ถาก”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໂກນ (โกน)

โกน (คำอาการนาม การโกน)

ขูดผมหรือขนด้วยคมมีด

โกน

(ศาสนาพุทธ) ชื่อวันที่พระสงฆ์ในเมืองไทยปลงผม ตรงกับวันขึ้น 14 ค่ำ หรือ แรม 14 ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็เป็นแรม 13 ค่ำ, คู่กับ วันพระ
(ศาสนาพุทธ, ภาษาปาก) ชื่อวันก่อนวันพระวันหนึ่งได้แก่วันขึ้น 7 ค่ำ ขึ้น 14 ค่ำ แรม 7 ค่ำ และแรม 14 ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม 13 ค่ำ

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ កោន៑ (โกนฺ), កោន្ន៑ (โกนฺนฺ), កុន៑ (กุนฺ), ក្វន៑ (กฺวนฺ, “ลูก”); เทียบภาษาเขมร កូន (กูน), ภาษามอญ ကောန် (โกน์); ร่วมรากกับ กูน

โกน

โกน

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໂກນ (โกน)

โกน

โกน (คำอาการนาม การโกน)