โกน
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | โกน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | goon |
ราชบัณฑิตยสภา | kon | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koːn˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
เทียบภาษาเขมรกลาง កោរ (โกร), កោ (โก, “โกน, ถาก”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໂກນ (โกน)
คำกริยา[แก้ไข]
โกน (คำอาการนาม การโกน)
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ขูดผมหรือขนด้วยคมมีด
คำนาม[แก้ไข]
โกน
- (ศาสนาพุทธ) ชื่อวันที่พระสงฆ์ในเมืองไทยปลงผม ตรงกับวันขึ้น 14 ค่ำ หรือ แรม 14 ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็เป็นแรม 13 ค่ำ, คู่กับ วันพระ
- (ศาสนาพุทธ, ภาษาปาก) ชื่อวันก่อนวันพระวันหนึ่งได้แก่วันขึ้น 7 ค่ำ ขึ้น 14 ค่ำ แรม 7 ค่ำ และแรม 14 ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม 13 ค่ำ
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (1, 2) วันโกน
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ កោន៑ (โกนฺ), កោន្ន៑ (โกนฺนฺ), កុន៑ (กุนฺ), ក្វន៑ (กฺวนฺ, “ลูก”); เทียบภาษาเขมร កូន (กูน), ภาษามอญ ကောန် (โกน์); ร่วมรากกับ กูน
คำนาม[แก้ไข]
โกน
ภาษาเขมรเหนือ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /koːn/
คำนาม[แก้ไข]
โกน
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໂກນ (โกน)
คำนาม[แก้ไข]
โกน
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
โกน (คำอาการนาม การโกน)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/oːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- จีนกลาง terms with redundant transliterations
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทลื้อ/t+
- อังกฤษ translations
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย:ศาสนาพุทธ
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ร่วมราก
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง
- ศัพท์ภาษาเขมรเหนือที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขมรเหนือ
- คำนามภาษาเขมรเหนือ
- คำหลักภาษาอีสาน
- คำนามภาษาอีสาน
- ภาษาอีสาน terms with redundant head parameter
- คำกริยาภาษาอีสาน