โค้ง
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *koŋ (“โค้ง; งอ”); ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาไทย ก่ง, ก้งโค้ง, โกง, โก่ง, โก้งโค้ง, ภาษาลาว ໂຄ້ງ (โค้ง) , ภาษาจ้วง goengq (ก่ง-โค้ง อ้อม), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง koengq (ค่ง-โค้ง คด งอ)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | โค้ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kóong |
| ราชบัณฑิตยสภา | khong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰoːŋ˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
โค้ง (คำอาการนาม การโค้ง)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
โค้ง (คำอาการนาม ความโค้ง)