โท

ดูเพิ่ม: โท่

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ទោ (โท), จากภาษาบาลี ทุ หรือ ทฺวิ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		โท
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	too
	ราชบัณฑิตยสภา	tho
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/tʰoː˧/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		โทร

เลข[แก้ไข]

โท

สอง
ชั้น ที่สอง (ใช้เกี่ยว กับ ลำดับชั้นหรือ ขั้น ของ ยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือ วิทยฐานะ ต่ำ กว่า เอก สูงกว่า ตรี)
ร้อยโท

ข้าราชการชั้นโท

ปริญญาโท

การใช้[แก้ไข]

สมัยก่อนมีการแนะนำให้พูด "โท" แทน "สอง" ในหมายเลขโทรศัพท์ เพื่อให้แตกต่างจาก "สาม" เนื่องจากคุณภาพเสียงของระบบโทรศัพท์ในเวลานั้นค่อนข้างต่ำ ทำให้ "สอง" ได้ยินคล้าย "สาม" ทุกวันนี้ไม่จำเป็นต้องพูดเช่นนั้นแล้ว

คำนาม[แก้ไข]

โท

เรียก เครื่องหมาย วรรณยุกต์รูป ดัง นี้ ◌้ ว่า ไม้โท

คำประสม[แก้ไข]

ดูเพิ่ม[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

(เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tʰoː˧˧/

คำกริยา[แก้ไข]

โท (คำอาการนาม ก๋ารโท หรือ ก๋านโท)

(สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨵᩰ (โธ)