โป๊
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาฮกเกี้ยน 補 (pó͘ ป้อ, “ปะชุนเสื้อผ้า, ซ่อมแซม, บำรุงร่างกาย”)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | โป๊ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpóo |
| ราชบัณฑิตยสภา | po | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /poː˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
โป๊ (คำอาการนาม การโป๊)
- ส่งเสริมสิ่งที่บกพร่อง
- ทำสิ่งยังบกพร่องอยู่ให้สมบูรณ์
- เอาสีโป๊ตรงที่เป็นช่องเป็นรู
- ก่อนทาสีเอาปูนโป๊รอยที่ชำรุด
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
โป๊ (คำอาการนาม ความโป๊)
- (ภาษาปาก) เปลือยหรือค่อนข้างเปลือย
- รูปโป๊
- (ภาษาปาก) มีเจตนาเปิดเผยอวัยวะบางส่วนที่ควรปกปิด
- แต่งตัวโป๊